wstrzemięźliwości namienił, oderwawszy figury, srebro bez żadnej chciwości oddał.
Eupoleraowi z Kalakty, szlachetnego urodzenia człowiekowi, gospodarzowi i poufałemu przyjacielowi domu Lukullów, który teraz jest w wojsku Lukulla[1], nie wypłatałże podobnego figla? Był u niego Werres na wieczerzy: Eupolemus wystawił tylko gołe srebro, żeby sam ogołocony nie został, prócz dwóch niewielkich puharów z figurami. Werres chcąc jakby błazen zabawić kompanią, i żeby nie odszedł z wieczerzy bez zapłaty, w oczach gości figury oderwać kazał.
Ale nie chcę wyliczać wszystkich jego czynów; bo i niepotrzeba i niepodobna. Próbki tylko i przykłady każdego z nich, świadczące o jego rozmaitej nieuczciwości, przytaczam. Postępował w tem wszystkiem, jak gdyby nigdy nie miał zdać rachunku, tak zupełnie jak gdyby nigdy nie miał być oskarżonym, albo jak gdyby z tym mniejszem niebezpieczeństwem przed sądem miał stanąć, im więcej pozabierał. To o czem mówić będę, popełniał już nie potajemnie, nie przez przyjaciół lub pośrednie osoby, ale jawnie, z trybunału, z całą okazałością urzędowej władzy.
XXIII. Gdy przybył do Katany, zacnego, zamożnego, bogatego miasta, kazał Dionysiarka proagora, to jest wyższego urzędnika, do siebie zawołać, i publicznie mu polecił wszystkie naczynia srebrne, jakie się u kogo w Katanie znajdowały, wyszukać i do siebie przynieść. Nie słyszeliścież jak Filarchusz Centuripy, urodzeniem, cnotą, majątkiem znamienity człowiek, pod przysięgą zeznał, że mu Werres polecił, żeby w Centuripie, jednem z największych i najbogatszych miast całej Sycylii, wszystkie naczynia srebrne wyszukał i do niego przynieść kazał? Z Agyrium podobnież za jego rozkazem wszystkie naczynia Korynckie Apollodor, którego świadectwo słyszeliście, do Syrakuzy sprowadził.
Ale to najlepsze, co następuje. Nasz czynny i niezmordowany pretor przybywszy do Haluntium, nie chciał sam wjeżdżać do miasta, bo wjazd do niego pod górę był przykry i trudny: kazał Archagata, nie tylko w swem mieście, ale w całej Sycylii znamienitego człowieka, do siebie zawołać, i dal mu polecenie, żeby cokolwiek rzniętego srebra albo naczyń Korynckich w Haluntium się znajdo-
- ↑ Lukullus od czterech lat (od roku 74) prowadził wojnę z Mitrydatesem.
