niech pójdzie do świętym Szczęścia[1], do pomnika Ratula[2] do portyku Metella[3], niech się postara o wstęp do domu wiej skfego w Tuskulum jednego z tych panów, niech obejrzy Forum przyozdobione, kiedy Werres edylom co ze swego zbioru udzielić raczy. Miałżeby Werres takie rzeczy w domu swoim posiadać? Miałżeby swe pałace, swoje domy wiejskie ozdobami miast i świątyń napełniać? Zniesiecież, sędziowie, upodobanie i miłośnictwo tego ordynaryinego człowieka, który z urodzenia, wychowania, kształtu ciała i zdolności umysłu zdaje się więcej na parobka, niżeli na łupieżcę dzieł sztuki pochodzić? Jaki żal ta zabrana Safo po sobie zostawiła, zaledwie opowiedzieć można. Bo i sama była wybornie zrobiona, i miała na postumencie sławny napis grecki. Gdyby ten człowiek uczony, Greków małpujący, który tak subtelnie o podobnych rzeczach sądzi, i sam jeden znawcą jest, choć jeden grecki wyraz rozumiał, nie powinienże był zgładzić ten napis? bo teraz napis na osieroconym postumencie opiewa co na nim było, i łupież ogłasza.
Nie zabralżeś także z świątyni Eskulapiusza wybornie zrobionego, świętego, czcigodnego posągu Peana[4], który wszyscy dla piękności oglądać, dla świętości czcić zwykli? Nie zabranoż publicznie na twój rozkaz z świątyni Bachusa posągu Arysteusza[5]? Nie zabrałżeś z świątyni Jowisza pięknie zrobionego, najświętszego posągu Jowisza Imperatora, którego Grecy Urios zowią? Nie wahałżeś się zabrać z świątyni Prozerpiny pięknej onej głowy z Paryjskiego marmuru, którąśmy zwykli byli oglądać? Ów Pean czczony był u Syrakuzanów w świętach dorocznych pospołu z Eskulapiuszem. Arysteusz, który,
- ↑ Lukullus będąc konsulem roku 74, zbudował świątynię Szczęścia.
- ↑ Niewiadomo czy tu mowa o Kapitolu, który odbudowy wał się pod dozorem Kw. Katula, czy o świątyni ślubowanej przez ojca jego, Kw. Katula, przed zwycięzlwem spoinie z Mariuszem odniesionem nad Cymbrami na polach Raudis nieopodal od Wercelli roku 102 przed Chr. Plutarch, Marius, 27.
- ↑ Portyk Metellów, do którego Cecyliusz Metellus, zwany Macedonikus, przeniósł wiele dzieł sztuki z Macedonii, pokonawszy roku 148 przed Chr, Andryskusa udającego się za Filipa, syna Perseusza.
- ↑ Poeon, Paeon, bożek sztuki lekarskiej, brany często za Apollina lub za Eskulapiusza.
- ↑ Arysteusz, syn Apollina i nimfy Cyreny, liczony do bogów pasterskich, Virgilius, Georg. IV, 317.
