Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/115

Wystąpił problem z korektą tej strony.
PIERWSZA MOWA
O PRAWIE ROLNEM
PRZECIW P. SERWILIUSZOWI RULLOWI
MIANA W SENACIE.

I. .... Do czego dawniej otwarcie szturm przypuszczano, to teraz skrycie podkopami chcą zdobyć. Powiedzą decemwirowie, co i teraz wielu mówi, i często po tych konsulach[1] mówiono, że królestwo Ptolemeuszów na mocy testamentu króla Alexandra[2]

  1. Byli ci konsulowie L. Aureliusz Kotta i L. Manliusz Torkwatus, roku 65.
  2. Alexander II był synem wypędzonego z Egiptu króla Ptolemeusza Alexandra I. Po śmierci stryja swego Ptolemeusza Latura, zwanego także Soter li, posiany przez Syllę do Egiptu, pojął w małżeństwo córkę jedyną Latura, Berenikę Kleopatrę, którą w ośmnaście dni po ślubie zamordował. O krótkiem jego panowaniu nic zgadzają się dziejopisowie. Appian powiada że żołnierze oburzeni zamordowaniem królowej odjęli mu życie. Trogus Pompejusz i Swetoniusz utrzymują że został wypędzony, że się schronił do Tym, i tam królestwo Egiptu ludowi Rzymskiemu testamentem zapisał. Ta powieść jest podobniejsza do prawdy; bo podług Swetoniusza Juliusz Cezar będąc edylem za konsulatu Aureliusza Kotty i Manliusza Torkwata starał się o rząd Egiptu, jako kroju testamentem króla Alexandra przez Rzym odziedziczonego. Quod Alexandrini regem suum, socium atque amicum a senatu appellatum, expulerant. Senat nie przyjął tego zapisu, ale też go nie odrzucił, a tymczasem panował w Egipcie wzięty w opiekę przez przekupionych panów Rzymskich Ptolemeusz Auletes (Flelnista), syn Latura z nieprawego łoża.