obcych narodów, ale i naszych wodzów kieszenie trzęśli, nie zdaje mi się żeby ten wyjątek uczyniono dla uczczenia Pompejusza, lecz że się obawiano żeby równie cierpliwie jak drudzy tej obelgi znieść nie mógł. Lubo Pompejusz rad przystaje na co zezwalacie, pewnie jednak to sprawi, że dłużej pomimo woli znosić nie będziecie, na co zezwolić nie możecie.
Zastrzega atoli Rullus: a Jeżeli jakie pieniądze z nowych dochodów po naszym konsulacie przybędę, takowemi decemwirowie rozporządzać maja;» widzi bowiem że nowemi dochodami Pompejusz skarb wzbogaci. Zostawiając mu tedy część jego łupów, obraca na swą korzyść dochody jego walecznością nabyte. Zgromadzą zatem decemwirowie pieniądze z całego świata; nic nic będzie opuszczone; wszystkie miasta, pola, nawet królestwa, nakoniec wasze dochody przedane zostaną; przybędzie dla dopełnienia kupy część łupów’ na wodzów waszych z podziału losem przypadła, umiarkować ztąd możecie jakie ogromne bogactwa przez takie licytacje, takie sądy, tak nieograniczoną nad wszystkiern władzę decemwirowie zgromadzą.
XXIV. Poznajcie teraz inne sposoby niezmiernego i nieznośnego obłowu, żebyście się przekonali, że to z imienia popularne prawo rolne dla bezwstydnej chciwości pewnych ludzi zostało wymyślone. Chce Kullus żeby za te pieniądze kupiono grunta, na których was osadzić mają. Nie jest moim zwyczajem, Rzymianie, ostro do ludzi przemawiać, chyba że mnie zaczepią. Chciałbym żeby mi można było bez obrazy wymienić tych, którzy mają nadzieję zostać decemwirami; zobaczylibyście w tenczas jakim ludziom nadalibyście moc przedania i kupienia wszystkiego. Lecz o czem mi jeszcze mówić nie wypada, to łatwo zgadnąć możecie. To tylko, zdaje mi się, z pewnością powiedzieć mogę. Kiedy ta Rzeczpospolita miała takich ludzi, jak Luscynus, Kalatynus, Acydynus[1], nie mniej z dostojeństw od ludu otrzymanych, jak z umiejętności znoszenia ubóztwa
- ↑ K. Fabrycyusz Luscynus, znany z nieskazitelności w wojnie z Pyrrusem, dwa razy konsul, 232 i 278, cenzor z Emiliuszem Papusem, kollegą w konsulacie, roku 275. A. Attyliusz Kalatynus, dwa razy konsul, 258 i 254, dyktator 249, zdobył wiele miast w Sycylii w pierwszej wojnie Punickiej. L. Manliusz Acydynus Fulwianus, konsul roku 179, wsławiony czynami w Hiszpanii, zasłużył na tryumf. Livius, XXXIX, 29. Cic. de Oratore, II, 64.
