Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/297

sposobności świadczenia tych usług, będących raczej dowodem wspaniałego serca a niżeli chęci przekupienia.
 XXXVII. «Ale wzgląd na dobro publiczne przywiódł cię do oskarżenia.» Wierzę, Katonie, żeś z tym umysłem, z tą chęcią tu przyszedł; aleś się pomylił przez nieuwagę. Mnie zaś, sędziowie, sprowadza tu przyjaźń i szacunek dla L. Mureny, sprowadza także, głośno to oświadczani i obwołuję, sprawa pokoju, spokojności, zgody, wolności, ocalenia, życia nakoniec nas wszystkich. Słuchajcie, słuchajcie, konsula, sędziowie, który bez zarozumiałości powiedzieć może, że dobro publiczne we dnie i w nocy myśli jego zaprząta. Nie gardzi L. Katylina do tego stopnia Rzecząpospolitą, iżby sobie tuszył ucisnąć ją tą garstką, którą z sobą wyprowadził, zaraza jego zbrodniczych zamiarów szerzej grasuje niżeli mniemacie, i nie jednego się chwyciła. Między nami, między nami, mówię, jest koń Trojański; ale póki będę konsulem, śmierć was we śnie nic zaskoczy. Pytasz mnie, Katonie, czy się boję Katyliny: nie, i dołożyłem starania żeby się go nikt nie bał; ale obawiać się trzeba, mówię to głośno, zastępów jego, które między nami widzę. Nie, wojsko L. Katyliny nie jest nam dziś tak straszne jak ci, o których powiadają że są zbiegami z tego wojska. Nie tylko że z niego nie zbiegli, ale zostawieni przez wodza na czatach i w zasadzkach, nad karkami naszemi zawiśli. Unito chcą prawego konsula, dobrego wodza, obywatela z charakteru i woli losu ściśle złączonego z Rzecząpospolitą, wyrugować waszym wyrokiem ze stanowiska, odjąć mu straż miasta i obronę państwa. Ci ludzie, którym wytrąciłem z rąk sztylety, których ukróciłem zuchwalstwo na polu Marsowem, na Forum, często nawet w domu własnym, jeżeli im, sędziowie, wydacie tego drugiego konsula, daleko więcej dokażą waszym wyrokiem a niżeli swoim orężem.
 Wiele na tom zależy, sędziowie, i otrzymałem to nakoniec, pomimo oporu wielu osób, aby oba konsulowie objęli władzę pierwszego stycznia. Nie mniemajcie aby nieśmiałem knowaniem, albo zwyczajnemi sposoby, albo jakiem prawem szkodliwem, albo zakazanym łask szafunkiem, chciano, jak w innych czasach, naruszyć Rzeezpospolitę: uknuto, sędziowie, w Rzymie spisek na obalenie Rzymu, na wyrżnięcie obywateli, na zgładzenie imienia Rzymskiego. Tak myślą i myśleli postąpić z ojczyzną obywatele, mówię obywatele, jeżeli ich godzi się nazwać takiem imieniem. Ich zamysłom codzien-