sza[1] na morzu pokonali, Krirtagińczyków, ludzi w marynarce najbieglejszych i najlepiej uzbrojonych we wszystkich bitwach morskich zwyciężyli, myśmy nigdzie już rozbójnikom morskim podołać nie mogli. My, którzy pierwej nie tylko Italia, ale i wszystkich sprzymierzeńców na najdalszych brzegach tarcza naszego panowania zasłonić mogliśmy, kiedy wyspa Delos daleko od nas na morzu Lgejskiem leżąca, do której wszyscy zewsząd z towarami pływali, pełna bogactw, bez warowni wysepka niczego się nic bała, — myśmy nie tylko naszych prowincyj, brzegów Italii i naszych portów, ale nawet drogi Appiuszowej[2] nie posiadali, i w tych czasach nie wstydzili się urzędnicy ludu Rzymskiego wstępować na to miejsce, które przodkowie nasi przyozdobione łupami okrętów wam zostawili[3].
XIX. Lud Rzymski nie wątpi że ty, Kw. Hortensiuszu, i drudzy podobnie jak ty myślący, w najlepszej chęci zdanie wtenczas objawili; ale tenże lud Rzymski wolał w interesie dobra powszechnego usłuchać głosu swej dolegliwości, niżeli waszego zdania. Tak tedy jeden projekt zamieniony w prawo, jeden człowiek, jeden rok, nie tylko nas uwolnił od tej hańby i niedoli, ale i to sprawił, że nas znowu uważano za prawdziwych panów wszystkich na lądzie i na morzu narodów. Tym nieprzyzwoitszym wydaje mi się opór, jakiego dotąd Gabiniusz lub Pompejusz doznał, albo, eo jest prawdziwsza, oba doznali, żeby A. Gabiniusz Kn. Pompejuszowi na jego życzenie i żądanie za legata nie był dodany. Ten co żąda dogodnego sobie w tak ważnej wojnie legata, nie jestże godzien żeby go sobie uprosił, kiedy drudzy dla obdarcia i złupienia sprzymierzeńców i prowincyj, jakich chcieli legatów z sobą wzięli? albo ten, którego prawo przywróciło całość i godność ludowi Rzymskiemu i innym narodom, miałżeby pozostać bez udziału w sławie tego wodza i wojska, o któ-
- ↑ Perseusz, król Macedonii, uszedłszy z klęski zadanej sobie pod Pydną przez Pawła Emiliusza, poddał się roku 108 Kn. Oktawiuszowi w Samotracyi, który za rozbicie jego floty odbył tryumf. Livius, XLV, 22.
- ↑ Ta droga zbudowana na 310 lat przed Chr. przez Appiusza Klaudiusza Ślepego, naprzód z Rzymu do Kapui, potem przedłużona do Brunduzyum i do innych miast Podmorskich w tej części Italii. Livius, IX, 29. Diodor, XX, 8.
- ↑ Mównica przyozdobiona była dziobasami okrętów na Antiatach zdobytych roku 335 przed Chr., i ztąd rostra zwana. Livius, VIII, 16.
Andros, a następnie dokonali ją Liwiusz i Emiliusz Regillus przy Korykum. Livius, XXXVI, 20, 62; XXXVII, 22.
