w miarę swego osobistego znaczenia. Widząc na tych ławkach te ozdoby i światła Rzeczypospolitej’, jakżebym nie miał chęci zasiąść pomiędzy niemi, kiedy z tych ławek przez moje ciężkie i mnogie usiłowania i niebezpieczeństwa, wstąpiłem na ten najwyższy stopień godności i dostojeństwa, na to miejsce, na którem dzisiaj zasiadam? Żebyś wiedział, Torkwacie, kogo oskarżasz, jeśli cię to dziwi, że ja, który nikogo nie broniłem w sprawach tego rodzaju, P. Sylli mojej pomocy nie ubliżam, pomyśl o innych, których tu obecnych widzisz, a przekonasz się, że równic o nim, jak o drugich jednakowośmy zawsze sądzili.
Który z nas przybył na pomoc Warguntejuszowi[1]? Żaden: ani nawet Kw. Hortensiusz, chociaż sam jeden bronił go w sprawie o podchwycenie urzędu; sądził bowiem, że go już nie łączyły z nim żadne obowiązki, kiedy on dopuściwszy się takiej zbrodni, węzły wszystkich obowiązków potargał. Który z nas Serw. Syllę, Publiusza[2], M. Lekkę, Korneliusza[3] za godnego obrony osądził? który z tu obecnych im dopomógł? Żaden. Dlaczego? ponieważ w innych sprawach dobrzy ludzie myślą, że winnych nawet, jeśli z nimi zostają w ścisłych stosunkach, bez obrony zostawić nic należy; ale wtem oskarżeniu nie tylko wina lekkomyślności, ale nawet pewne spólnictwo w zbrodni miałoby miejsce, gdyby kto bronił człowieka, o którym ma podejrzenie, że się uwikłał w zmowy grożące zgubą ojczyźnie. Jak się rzecz ma z Autroniuszem? Ażali nie uchylili się od niego jego towarzysze, kolledzy w urzędzie, dawni przyjaciele, których niegdyś miał mnóstwo, wszyscy przedniejsi w Rzeczypospolitej mężowie? Wielu nawet zaszkodziło mu swemi świadectwy. Takie
- ↑ Senator Warguntulejusz z rycerzem Korneliuszem podjęli się zamordować Cycerona w jego domu. Sallustius, 28. Pierwsza mowa przeciw Katylinie, 17. Kiedy się wzięto tego roku do pozywania spiskowych, Warguntejusz został skazany na wygnanie.
- ↑ Ernesti do imienia Publiusza dodaje nazwisko Lentulus, ale tego dodatku przyjąć nie można, bo tu Cycero mówi o pozostałych przy życiu spiskowych. Musiał jakiś P. Sylla, różny od bronionego od Cycerona, należeć do spisku: jakoż pozostał jego ślad równie jak Serwiusza Sylli między spiskowymi na schadzce u Katyliny. Sallustius, 17.
- ↑ W domu Lekki mieli spiskowi ostatnią schadzkę w nocy z dnia szóstego na siódmy listopada 68 roku. Sallustius, 27. Pierwsza mowa przeciw Katylinie, 4. O Korneliuszu jest wzmianka w nocie 4, i w rozdziale 18 tej mowy.
