rzył. Jeżeli tedy na tem miejscu, u was i przez was, sędziowie, nie utrzymamy nie mówię naszego znaczenia, które jest stracone, ale naszego bezpieczeństwa, które jest zawieszone na cienkim włosku ostatniej nadziei; to oprócz tego nie mamy innego schronienia, chyba nie widzicie, sędziowie, o co się przez ten sąd kuszy, o co rzecz idzie, do czego sobie drogę ścięły. Skazany został człowiek który Katylinę z ojczyzna wojującego zgładził[1]: czemużby nie miał przyczyny obawiać się człowiek, który Katylinę z Rzymu wypędził? Pociągnięty jest do odpowiedzialności pretor, który pochwycił poślaki grożącej wszystkim zguby: czemużby dufał sobie konsul, który o ich objawienie i ogłoszenie postarał się? Towarzysze, pomocnicy, wykonawcy uradzonych przez nas postanowień są prześladowani: czegóż sprawcy, wodzowie, naczelnicy oczekiwać mają? Oby moi nieprzyjaciele, to jest nieprzyjaciele wszystkich dobrych ludzi, ze mną się raczej rozprawili, a poznaliby że wtenczas wszyscy dobrzy ludzie służyli mi więcej za przewodników, niż za pomocników w utrzymaniu powszechnego bezpieczeństwa.
.....[2] Po co przywodzić zagraniczne świadectwo, kiedy jego życie domowe i charakter w kraju są znane? Dla tego nie dozwolę ci, D. Leliuszu, takie dla innych na przyszłość, dla nas w obecnej chwili prawo i warunki przepisywać, żebyśmy w obronie naszej stosowali się do woli oskarżycieli Kiedy napiętnujesz młodość, kiedy resztę wieku plamami hańby oszpecisz, kiedy wytoczysz na środek zmarnowanie majątku, domową zakałę, niecne czyny, jakich się w Rzymie dopuścił, błędy i wykroczenia, jakie w Hiszpanii, Gallii, Cylicyi, Krecie popełnił, gdzie nie w zakącie urzędy piasto
- ↑ Antoniusz, towarzysz Cycerona w konsulacie, zapozwany o zdzierstwa w Macedonii, i o zdradę kraju, dla tego że rządząc tą prowincyą niepotrzebnie zaczepił Pardanów i Bastarnów, i dal się im pobić, lubo broniony od Cycerona, skazany został. Obacz rozdział 38 tej mowy. Pio Cassius, XXXVIII. (Niedokładnie wyraził się tu Cycero mówiąc: qui Catilinam..... interemit; bo Antoniusz, tajemnie sprzyjający Katylinie, udawszy podagrę, nie by! w bitwie pod Pistoją, gdzie zginął Katylina, przeciw któremu dowodzi! legat Antoniusza, Petrejusz.
- ↑ Odtąd zaczyna się ułamek ogłoszony przez Angelo Mai roku 1817, i ciągnie się do rozdziału trzeciego.
