Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/37

WSTĘP DO MOWY

ZA A. KLUENCYUSZEM AWITEM.

 Stacyusz Albius Oppianikus, obywatel miasta municypalnego Larynum w Apulii, sprzątnął ze świata kilku krewnych dla zabrania po nich spadków. Nie mogąc znieść wyrzutów o to swych spółobywateli, umknął do obozu Sylli w czasie jego krwawych z partyą Mariusza zapasów. Dosłużywszy się stopnia w wojnie domowej, wrócił z wojskiem do Larynum, gdzie opanował władzę, swych nieprzyjaciół na liście proskrypcyi umieścił i dał na stracenie. Padł w tenczas pod mieczem katowskim Auriusz Melinus, drugi małżonek Sassii, bogatej tegoż miasta obywatelki. Pierwszym jej małżonkiem był rycerz bzy niski, Kluencyusz, z którym miała syna Awita, bronionego od Cycerona, i córkę wydaną za Auriosza Melina. Sassia zakochała się w swym zięciu Melinie, i tyle dokazała że Melinus porzucił jej córkę i ożenił się ze swą świekrą. Annasz Melinus został, jak się rzekło, stracone przez Oppianika, i zaraz po jego śmierci Sassia, nie mogąc znieść powtórnego wdowieństwa, oddała rękę Oppianikowi, jego mordercy, pod tym tylko warunkiem, żeby sprzątnął ze świata synów, których miał z dwiema poprzedniemi żonami. Stało się zadość jej woli: Oppianikus pojął Sassią za żonę, i zaraz zaczął godzić na życie swego pasierba, Awita Kluencyusza, żeby majątek po nim dostał się jego matce Sassii, żonie Oppianika. Starał się zgładzić go trucizną, ale mu się. nie udało. Kluencyusz nie tylko przy dybał na gorącym uczynku pomocników Oppianika chcących mu zadać truciznę, i otrzymał ich potępienie, ale i samego ojczyma, który ich na to namówił, do Sądu zapozwał. Sąd, któremu przewodniczył Juniusz, skazał Oppianika roku 74 przed Chr. na wygnanie. Ale jego obrońca, trybun ludu Kwincyusz, bądź że lim przy kro było, że przy swej I ryb lińskiej władzy nie. zdołał obronić swego klienta, bądź że niektórzy sędziowie Oppianika nie. byli wolni od podejrzenia wziątku, w mowach kilkakrotnie lnianych do ludu ugrunutował to przekonanie, że Kluencyusz sąd przekupił, i że niewinny Oppianikus za dane przez niego pieniądze był skazany. Wytoczono tedy proces sędziom,