litej i moich cierpień? Przez miłość jaką macie i jakąście zawsze mieli dla Rzeczypospolitej, postaracie się zburzyć ten portyk nic tylko waszym wyrokiem, ale nawet, będzieli tego potrzeba, własnemi rękami, jeżeli was nie odstrasza zabobonne poświęcenie dopełnione przez najczyściejszego z kapłanów[1].
Nie jestże to rzecz śmieszna dla tych, co się ze wszystkiego śmieją, smutna i bolesna dla ludzi poważnych i surowych? Więc ci to P. Klodiusz, który odświęcił dom najwyższego kapłana[2], moje mieszkanie poświęcił? Wy, służebnicy ołtarzów, takiegoż to macie nauczyciela i mistrza obrzędów! O! bogowie nieśmiertelni! słuchajcie! P. Klodiusz ma na pieczy wasze świętości? truchleje przed wszechmocnością waszą? myśli że wszystkie sprawy ludzkie na czci waszej zawisną? Nie drwiż on raczej z powagi wszystkich dostojnych tu zgromadzonych osób? nie nadużyważ, kapłani, waszej godności? możeż wyjść lub wymknąć się z ust jego jakie słowo religijne, z ust twoich, Klodiuszu, któremiś religią najhaniebniej i najsromotniej znieważył, oskarżając senat że surowe o niej wydaje postanowienia? XL. Patrzcie, patrzcie, kapłani, na tego religijnego człowieka, i, jeżeli wam zdawać się będzie, przypomnijcie mu, jak przystoi dobrym kapłanom, że religia ma swoje granice, i że nic należy przekraczać w pełnieniu jej przepisów. Potrzeba/, ci było, pobożny człowieku, jak jakiej babie zabobonnej, oglądać ofiarę w cudzym domu czynioną? Jakież cię głupstwo opanowało, kiedyś myślał że bogowie nie mogą być dostatecznie przebłagani, jeżeli się nie przyplączesz do obrzędów kobiecych? Słyszałżeś kiedy żeby jaki z twoich przodków, którzy i prywatnie w domu bogów czcili, i publicznym obrządkom przewodniczyli, znajdował się na nabożeństwie odprawionem na cześć Dobrej Bogini? żaden, ani ten nawet który ociemniał[3]. Ztąd się okazuje jak są mylne ludzkie mniemania: jeden z Klodiuszów, który nic umyślnie nie widział, czegoby mu się widzieć nie godziło, stracił wzrok; a ten
- ↑ Nazywa tu Cycero Klodiusza przez żart kaptanem, jak gdyby ten kaptan wkradł się do domu Cezara nie dla zbałamucenia jego żony, ale dla odprawiania na tem kobiecem zgromadzeniu religijnych obrządków.
- ↑ Juliusza Cezara, który był najwyższym kapłanem 62 roku, kiedy Klodiusz wkręcił się do jego żony.
- ↑ Appiusz Klaudiusz Pulcher, przodek Klodiusza, cenzor, konsul roku 307 i 296. Livius, IX, 29–42, X, 7–31. Diodor, XX, 8.
