który sam jeden, jak to tyle razy oświadczył senat i wszyscy ludzie uczciwi, działaniem swojem ocalił Rzeczpospolitę, a tyś ja opanował i ucisnął wraz z dwoma występnymi konsulami, i jak łotr po niej okropnie grasował, choćbyś nawet dom tego obywatela, który nie chciał aby ojczyzna przez niego ocalona z jego przyczyny zginęła, przez jakiego kapłana poświęcił, mogłażby pokrzepiona Rzeczpospolita takie poświęcenie w swej mocy utrzymać? Dajcie wstęp, kapłani, do naszych domów takim aktom religijnym, a wkrótce nie najdziecie dla majątków naszych żadnej do ratunku drogi. Co! eżeli kapłan dotknie się odźwierka, i słowa ułożone ku czci bogów nieśmiertelnychfobróci na zgubę obywatela, azali najświętsze imię religii usprawiedliwi wyrządzoną mu krzywdę? a jeżeli trybun ludu słowy nie mniej dawnemi i prawdę równie uroczystemi poświeci dobra jakiego obywatela, takie poświecenie ważnem nie będzie? Wszak K. Atyniusz, za pamięci ojców naszych, dobra Kw. Metella, który będąc cenzorem wyrugował go z senatu, dziada twego, Kw. Metellu, i twego, P. Serwiliuszu, a pradziada twego, P. Scypionie, z fajerką na mównicy i przy odgłosie piszczałki poświęcił[1]. Coż potem? Ta zawziętość trybuna ludu, chociaż oparta na kilku dawnych przykładach, czy zaszkodziła Metellowi, onemu wielkiemu i dostojnemu mężowi? Bynajmniej. Widzieliśmy że tak samo trybun ludu z cenzorem Kn. Lentulem[2] postąpił: czy przez to dobra Lentula klątwą religijną obłożył?
Lecz po co mówię o innych? Ty sam, tak jest, ty sam, z osłoniętą głową, zwoławszy lud, postawiwszy fajerkę na mównicy, poświęciłeś dobra twego Gabiniusza[3], któremuś wprzód był podarował wszystkie królestwa Syrów, Persów i Arabów. Jeżeli to poświęcenie pozostało bez skutku, dla czegożby miało skutkować
- ↑ K. Atyniusz Labeo, trybun ludu 130 roku, nic tylko się dopuścił tego czynu, ale chciał strącić ze skały Tarpejskiej Metella Macedonika, za to że czytając listę senatorów opuścił jego imię. Livius, epitome, 59. Ten Metellus nie był dziadem, ale pradziadem Kw Metella Neposa, ówczesnego konsula. Był przez córki dziadem P. Serwiliusza Izauryka, pradziadem P. Scypiona, przysposobionego przez Kw. Metella Piusa. Paweł Manucyusz dostrzegł ten błąd pamięci Cycerona.
- ↑ Który będąc cenzorem roku 70 sześciudziesiąt czterech senatorów z senatu wyrugował.
- ↑ Dio Cassius, XXXVIII.
