Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/503

Wystąpił problem z korektą tej strony.
WSTĘP DO MOWY
ZA PUBLIUSZEM SEXTIUSZEM.

Ta mowa, równie jak za Plancyuszem i Milonem, świadczy o wdzięczności Cycerona za oddanemu usługi. P. Sextiusz, który był kwestorem za jego konsulatu, czynnie się przyłożył do przytłumienia spisku Katyliny. Mowa przeciw Katylinie, I, 8. Zostawszy trybunem na rok 57, dał Cyceronowi dowody szczerego przywiązania w jego niedoli i w całej sprawie przywołania. Jeździł do Gallii końcem otrzymania na to zezwolenia Cezara, a przynajmniej uproszenia żeby się temu nie sprzeciwiał. Powróciwszy do Rzymu, zajął się pilnie i gorliwie sprawą Cycerona wraz z Milanem, Cyspiuszem, Fabrycyuszem, i czterma innymi trybunami, i niezmordowanie ją popierał przeciw gwałtom Klodiusza, nie bez narażenia się na niebezpieczeństwo. W kilka dni po ubijające 25 stycznia ciężko przez jego siepaczów raniony został. Mimo to jednak zebrał, równie jak Milo, bandę gladiatorów, i spoinie z nim powściągał zapędy tego wichrzyciela, aż dopóki dzieło przywołania Cycerona nie przyszło do skutku.
Nie udało się. Milonowi zapozwać o gwałt Klodiusza, ale Klodiusz zostawszy edylem na rok5tj, zapozwał Milona o gwałt, de vi publica, osobiście, a na Sextiusza wypuścił Albinowana. Milona bronił przed ludem Pompejusz. Cicero ad Quintum, II, 3. Spodziewali się oskarżyciele Sextiusza, że Cycero nie podniesie głosu w jego obronie, albowiem nastąpiła między nimi pewna oziębłość, bądź że Sextiusz myślał że mu się Cycero niedostatecznie z długu wdzięczności wypłacił, bądź że Cyceronowi nie zupełnie się podobał sposób spisania prawa o jego przywołaniu, do którego Sestiusz należał. Cicero ad Atticum, III, 30, 23. Ale nie długo mieszkała tu oziębłość w czułem i szlachetnem Cycerona sercu. Zaledwie się dowiedział, że Sextiusz zachorował i zarazem zapozwany został, pobiegł natychmiast ofiarować mu swoje usługi. Cicero ad Ouintum, II, 3.
Wezwał już był Sextiusz za obrońcę sławnego mówcę Hortensiusza, ale go Cycero prosił żeby i jemu także pozwolił przemówić za sobą. Nie wdaje się