XII. A ponieważ gardzisz bogactwy innych, ze swoich nieznośnie się chełpisz, chcę żebyś mi na to odpowiedział, ażali będąc trybunem nie pozawierałeś kontraktów z Rzeczamipospolitemi, z królami, z tetrarchami[1]? nie wypłaciłeś summ ze skarbu na mocy swych praw? nie wydarłeś wtedy znacznych summ ze skarbu częścią dla Cezara[2], częścią dla dzierżawców dochodów publicznych? Co gdy tak jest, pytam cię, czyś z charłaka nie wyszedł na pana tego samego roku, w którym postanowiono surowe prawo na zdzierców[3]? dla tego zapewne żebyśmy wiedzieli, że gardzisz nie tylko mojemi postanowieniami[4], jako człowieka, którego tyranem nazywasz, ale nawet prawem swego największego przyjaciela, tego sercu memu drogiego obywatela, przed którym mnie oskarżać zwykłeś, i którego haniebnie znieważasz, ile razy go swym powinowatym być mienisz[5].
Chcę także dowiedzieć się od ciebie w jakim celu, w jakiej myśli usiadłeś do stołu w czarnej todze na uczcie Kw. Arriusza[6], mego
- ↑ Z Ptolemeuszem Auletem, królem Egiptu, z Dejotarem, tetrarchą Galacyi, któremu Pompejusz nadał tytuł królewski z mniejszą Armenią, co Cezar za swego konsulatu potwierdził. Cicero ad Atticum, II, 9.
- ↑ Zabrał wtedy Cezar ze skarbu z pomocą zapewne Watyniusza 3,000 funtów złota. Suetonius, Julius Caesar, 54. Tenże dla zjednania sobie stanu rycerskiego odpuścił dzierżawcom dochodów publicznych trzecią część summ od nich do skarbu należących. Appian, ibidem, II, 2.
- ↑ Cezar obostrzył za swego konsulatu prawo na zdzierców. Suetonius, ibidem, 43.
- ↑ Cycero obostrzył za swego konsulatu prawo Kalpurniuszowe o zabieganiu urzędów, stanowiąc na przekroczyciela dziesięć lat wygnania, zakazując kandydatom sprawować ludowi igrzyska. Obacz rozdział 15 tej mowy, mowę za Mureną, 32, za Sextiuszem, 64.
- ↑ Watyniusz nazywał Cezara powinowatym, dla tego że żona jego, Antonia, była córką Julii z famili Cezara. Plutarch, Antonius, 1.
- ↑ Senatorowie z Bibulem, chcąc przeszkodzić Cezarowi do podawania ludowi różnych projektów, które poczytywali za zgubne dla Rzeczypospolitej, wynajdowali różne powody modłów i obrzędów publicznych, podczas których nie godziło się ludu zgromadzać. Jedną z takich okazyj była stypa przez Kw. Arriusza na cześć ojca sprawiona, na którą Watyniusz przez pogardę w czarnej todze przyszedł. Ojciec Arriusza jest ten sam Arriusz, który miał nastąpić po Werresie na wielkorządcę Sycylii, o którym często jest wzmianka w mowach przeciw Werresowi.
