plemiennicy twoi, nacechowali cię w wydanym o tobie wyrok u piętnem niesławy, i że od założenia Rzymu nikt, prócz ciebie, z plemienia Sergiuszowego głosów jego nie stracił?
XVI. Jeżeli to wszystko lekceważysz i masz za nic, dla tego iż w to dutasz, jak się głośno przechwalasz, że pomimo woli bogów i ludzi, przez niepojęty jakąś przychylność K. Cezara do ciebie, wszystko co zechcesz otrzymasz, czyś nie słyszał, czy ci nikt nie powiedział, że niedawno Cezar w Akwilei, kiedy się tam zgadało o pewnych osobach, oświadczył, że go niezmiernie zmartwiło pominięcie K. Alfiusza, znanego mu z rzadkiej prawości i cnoty, równie jak że został pretorem człowiek, którego chęci nie zgadzały się z jego widokami[1]; a gdy go potem ktoś zapytał, co trzymał o Watyniuszu: «Watyniusz, odpowiedział, będąc trybunem, nic darmo nie zrobił; kto wszystko na pieniądzach zakłada, łatwo powinien obejść się bez zaszczytów.» Jeżeli człowiek, który dla powiększenia swej godności, w niczem jednak nie wykraczając, pozwolił ci lecieć w przepaść na złamanie karku, osądził cię niegodnym wszelkiego zaszczytu; jeżeli cię sąsiedzi, powinowaci, plemiennicy tak nienawidzą, że odepchnięcie twoje od urzędu za tryumf swój poczytują; jeżeli nikt nic spojrzy na ciebie, żeby się nie wzdrygnął, nikt nie wspomni o tobie, żeby cię nie przeklinał; jeżeli każdy stroni od ciebie, unika twego spotkania, nie chce słyszeć o tobie, brzydzi się twoim widokiem jak złą wróżbą; jeżeli cię krewni odpychają, plemiennicy przeklinają, sąsiedzi się boją, powinowaci wstydzą się ciebie; jeżeli wrzody zeszły z twarzy twojej ohydnej i w innych miejscach osiadły; jeżeli jesteś w nienawiści u ludu, senatu, wiejskich mieszkańców, dla czegóż pragniesz bardziej pretury niż śmierci[2]? zwłaszcza że chcesz podobać się ludowi, i nie mógłbyś mu sprawić większej przyjemności.
- ↑ O Alfiusza, który spadł z pretury, obszerniej powie Cycero w mowie za Plancyuszem. Wspomina także o nim w listach do brata Kwinta. Zmartwił Cezara wybór na pretora Kn. Domicjusza Kalwina, który po pretorze został konsulem 53 roku. Obacz mowę za Sextiuszem, 53.
- ↑ Watyniusz nie tylko pragnął pretury, ale ją otrzymał za pomocą Krassa i Pompejusza, którzy sypnęli między lud pieniędzmi, i do kazali że Watyniusz za godniejszego uznany został od Katona, który się o ten urząd starał. (Narzeka na to Seneka mówiąc: «Kato wyższy był od Pompejusza i Cezara, a wiek jego