rządowi cierpień prowincyi? Nie tylkośmy wytropili twoje chody, ale doszliśmy i legowisk, w których się tarzałeś, i gdzieś zostawił swe ślady. Zanotowaliśmy sobie i te także przestępstwa, któreś zaraz po przybyciu swojem popełnił, kiedy wziąwszy pieniądze od Dyrrachinów za zgładzenie twego gospodarza Platora, zburzyłeś dom tego człowieka, którego krew przelać obiecałeś. Przyjąwszy od niego muzykantów i inne podarunki, lękającego się i bardzo wahającego się w dobrej myśli utwierdziłeś, i obiecując mu opiekę do Tessaloniki zaprosiłeś. Nie dałeś go stracić podług zwyczaju przodków, chociaż len nieszczęśliwy człowiek chętnieby podał kark pod siekierę swego gościa, ale lekarzowi, którego wziąłeś z sobą, żyły mu otworzyć kazałeś[1]. W dodatku do mordu Platora, kazałeś na śmierć zachłostać towarzysza jego, Pleurala, zgrzybiałego starca. Stracić także dałeś Rabocenta, jednego z najprzedniejszych panów narodu Bessów[2], zaprzedawszy go za trzysta talentów kiólowi Kotysowi[3], chociaż przybył potem do twego obozu i ofiarował ci niemałe środki obrony i wojska posiłkowe w piechocie i konnicy ze strony Bessów. Nie tylko jego, ale i innych posłów, którzy razem z nim przybyli, kazałeś pomordować, igłowy ich królowi Kotysowi ryczałtem zaprzedałeś. Denseletów[4], naród oddawna podległy temu państwu, i który w czasie powszechnego odpadnienia Barbarzyńców dopomógł pretorowi, K. Sentiuszowi[5], do zasłonienia
- ↑ Obacz mowę o odpowiedziach wieszczbiarzów, 16.
- ↑ Najdzikszy z ludów Tracyi, w górach Hemus mieszkający. Podbici po raz pierwszy Bessowie od M. Terencyusza Warrona Lukulla, przeszli pod panowanie Rzymian, którzy im ich królów zostawili. Jednym z nich był Rabocentus, którego Pizo stracić kazał.
- ↑ Kotys III, król Odrysów, także w Tracyi od gór Hemus do morza mieszkających. Po śmierci Rabocenta został najpotężniejszym panem w Tracyi. W wojnie domowej trzymał się strony Pompejusza. — Trzysta talentów wynosi 12,000,000 złotych.
- ↑ Denseleci, naród Tracki równie jak Bessowie, u Liwiusza, XXXIX, 53, XL, 22, Dentheletami zwani, dostarczyli Rzymianom posiłków przeciw swym sąsiadom, Filipowi i Perseuszowi, królom Macedońskim, i wierni byli Rzeczypospolitej, aż zaczepieni od Pizona porwali się do broni.
- ↑ K. Sentiusz Saturninus, który rządził Macedonią 83 roku. Jest o nim wzmianka w drugiej mowie przeciw Werresowi, III, 93, gdzie go Cycem na żywa człowiekiem staroświeckiej cnoty i szczególniejszej prawości.
