że na morzu pełno będzie rozbójników, utrzymywał nawet że to mu prawo pozwalało. Zaprzeczasz temu jako jego nieprzyjaciel: przebaczam ci to, ile że zapadł wyrok przeciwny jego twierdzeniu. Powracam tedy do rzeczy i do twego oskarżenia. Dla czegoś tak hałasował na to, że obiecano Gabiniuszowi 10,000 talentów? Trzeba było zapewne wynaleźć bardzo ujmującego dyplomatę, coby umiał uprosić tego, jak go nazywasz najchciwszego człowieka, żeby tak bardzo nie gardził summę 240,000,000 sestereyów[1]. W jakimkolwiek widoku działał Gabiniusz, działał we własnym; jakakolwiek była w tem jego myśl, była jego własna, czy, jak mówił, sławy szukał, czy, jak twierdzisz, pieniędzy dla siebie szukał. Byłże Postumus z jego stronnictwa lub orszaku? zaprzecza temu oskarżyciel. I w rzeczy samej nie na wezwanie Gabiniusza, któremu ta sprawa nie była poruczona, ale na słowo dostojnego P. Lentula[2], oparte na zdaniu senatu, w pewnym celu i z niewątpliwą nadzieją z Rzymu wyjechał.
«Ale był podskarbim królewskim.» Prawda, ale był także w więzieniu królewskiem, i o mało mu życia nie odjęto: wiele prócz tego wycierpiał, co dowolność króla, co konieczność znieść zmusiła. W tem wszystkiem to tylko jest do zganienia, że wszedł do królestwa, że się oddał w moc króla. Mamyli prawdę powiedzieć, byłoto głupstwo; bo co głupszego, jak kiedy rycerz Rzymski z tej stolicy, obywatel tej Rzeczypospolitej, która jest i była zawżdy najwolniejszą, udaje się do takiego kraju, gdzie trzeba być posłusznym i służyć drugiemu?.
IX. Ale nie miałżebym Postumowi, miernie oświeconemu człowiekowi, w tym punkcie przebaczyć, kiedy widzę że najmędrsi ludzie podobnie pobłądzili? Wiemy że Plato, człowiek bez zaprzeczenia najoświeceńszy w całej Grecyi, popadł w wielkie niebezpieczeństwo i zasadzkę na życie, przez niegodziwość Dionizyusza, tyrana Sycylijskiego, któremu się był powierzył; że Kallistenes, uczony
- ↑ 10,000 talentów, czyli 240,000,000 sestercyów, czynią 80,000,000 złotych.
- ↑ P. Lentulns Spinther, będąc wielkorządcą Cylicyi roku 56, miał nadzieję osadzić na tronie Ptolemeusza Auleta. Obacz notę 64 do mowy za Plancyuszem.
jej Dionizyusza usunął, i dal jej za małżonka młodszego brata, lal dopiero jede-naście mającego, a sam z nią Cezaryona spłodził.