to jeno jedyny cel, tego on bronić chce. Próbował naprzód coby cierpliwością mógł dokazać; gdy nic nie dokazał, sądził że należało siłą siłę odeprzeć. Przyznać mu dziś, senatorowie, powinniście, coście 20 grudnia na moje wniesienie D. Brutusowi i K. Cezarowi przyznali. Co oni sami przez się dla Rzeczypospolitej przedsięwzięli i zdziałali, toście powagą waszą potwierdzili i pochwalili. To samo dla M. Brutusa uczynić powinniście, który znagła i niespodziewanie pomoc w legiach, konnicy, licznych i silnych wojskach posiłkowych Rzeczypospolitej przygotował. Przyłączycie także do niego Kw. Hortensiusza, który rządząc Macedonią Brutusowi w zebraniu wojska wiernie i statecznie dopomógł. Co do M. Apulejusza[1], zdaje mi się że o nim osobno przedstawić wypada. Świadectwo zawarte w liście M. Brutusa dowodzi, że on pierwszy powziął myśl i wynalazł środki zebrania wojska.
Co gdy tak jest, mając wzgląd na słowa, które konsul Pansa wyrzekł o odebranym i w senacie odczytanym liście Kw. Cepiona[2] Brutusa, prokonsula, wnoszę co następuje: «Ponieważ Kw. Cepio Brutus, prokonsul, swą usługą, roztropnością, czynnością, odwagą, w najtrudniejszym Rzeczypospolitej czasie, prowincyą Macedonią, Illiryk, całą Grecyą, legie, wojsko, jazdę, w posłuszeństwie konsulów, senatu i ludu Rzymskiego utrzymał, oświadczamy, że Kw. Cepio Brutus dobrze się przez to Rzeczypospolitej zasłużył; że to uczynił zgodnie z swą własną i przodków godnością, tudzież z ich zwyczajem służenia pożytecznie Rzeczypospolitej; że to nakoniec miłe jest i będzie senatowi i ludowi Rzymskiemu. Stanowimy prócz tego, że Kw. Cepio Brutus, prokonsul, prowincyi Macedonii, Illiryku, całej Grecyi, bronić, strzedz, pilnować, od wszelkiej szkody chronić będzie; że nad wojskiem, które sam zebrał i urządził, dowództwo zachowa; że na wydatki wojskowe pieniądze, które należą skarbowi i do wybrania są, podług potrzeby, wybierać i używać będzie; że na też wydatki wojskowe będzie mógł od kogo zechce pożyczyć, do-
- ↑ Apulejusz będąc kwestorem w Azyi, przyniósł Brutusowi znaczne summy dla zebrania wojska. Plutarch, Brutus, 24. Oprócz niego, Wetus Antystiusz, który stał z wojskiem w Achai, wyliczył Brutusowi z własnych pieniędzy 2,000,000 sestercyów. M. Brutus ad Ciceronem, 8.
- ↑ M. Brutus przysposobiony przez wuja, Kw. Serwiliusza Cepiona, przybierał czasem jego imiona.
