Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 4 Listy.djvu/32

terpretatione et notis illustravit Philibertus Quartier, ad usum Delphini, Parisiis, 1685.
 Najlepsze wydanie jest: Ciceronis epistolae ad Atticum, ad Quintum fratrem, et quae vulgo ad familiares dicuntur, temporis ordine dispositae; recensuit, selectisąue superiorum interpretum suisque annotationibus illustravit C. G. Schütz, Halae, 1809—1812, 6 vol. in 8vo. W niem dopiero pierwszem listy są porządkiem lat uszykowane.
 W Polsce mieliśmy takie wydania. M. T. Ciceronis eloquentiae parentis epistolae breviores, Cracoviae, Haller, 1514, przedrukowane tamże u Scharfenbergera, 1545. M. T. Ciceronis epistolarum libri IV (wydanie Benedykta Herbesta), Cracoviae, apud Matthiam Siebeneycher, 1561. M T. Ciceronis epistolarum ad familiares libri sedecim, Dantisci, ex typographia Guilhelmi Guilmothani, 1605. M. T. Ciceronis epistolae familiares (z notami Pawła Manucyusza i Dionizego Lambina), Dantisci, typis Huenefeldii, 1641, przedrukowane w Krakowie u Schedela 1643). M. T. Ciceronis epistolae familiares (z notami Pawła Manucyusza), Gedani, sumptibus Georgii Foersterii, 1648. M. T. Ciceronis epistolae ad familiares (z notami Pawła Manucyusza i Dionizego Lambina), Cracoviae, ex officina Schedeliana, 1674, a potem u tegoż Schedela, 1685. Zkąd się okazuje, że listy do Attyka, do brata Kwinta, do M. Brutusa, nigdy u nas nie były drukowane.
 Listy Cycerona do przyjaciół przełożył na Włoski język Fausto da Longiano, 1544, Giovanni Fabrini da Fighine, 1619, i Alessandro M. Bandiero de Servi di Maria, 1773. Wydanie Neapolitańskie 1789 tego tłumacza