Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 6 Pisma krasomówcze.djvu/690

Wystąpił problem z korektą tej strony.

ktu[1]; niech nie więcej jak jednę rzecz na raz wnosi, o której lud ma mieć wiadomość, i niech słucha przełożeń urzędników i osób prywatnych. — Nikt praw osobistych[2] nie wnosi. O głowę obywatela sąd ma być tylko na wielkiem zgromadzeniu ludu złożonem z osób w liczbę obywatelów przez cenzorów zapisanych. — Niech nikt nie daje ani przyjmuje darów, bądź kiedy stara się o urząd, bądź kiedy go odbędzie. Kto przekroczy ten zakaz stosownie do przekroczenia ukarany zostanie. — Niech będą prawa pod strażą cenzorów. Niech urzędnik wychodzący z urzędu zda im sprawę ze swych czynności, chociaż przez to od prawnego zapozwania wolnym nie będzie.“

V. Prawo jest odczytane; odejdźcie; każę wam dać tabliczki.

Kwintus. Jak zwięźle, bracie, skreśliłeś obraz wszystkich magistratów! jak podobny do naszej Rzeczypospolitej, chociaż nieco nowego dodałeś. — Marek. Słuszna jest, Kwincie, twoja uwaga. Tenci to jest wzór Rzeczypospolitej, co ją Scypio w naszych xięgach tak bardzo chwali i zaleca, któraby się ustanowić bez takich magistratur nie dała: bo miejcie to za rzecz pewną, że na magistraturach i na osobach one sprawujących zawisła każdego rządu istota, i że z ich składu o jego formie sądzić można. Co gdy przodkowie nasi bardzo mądrze i z wielkiem umiarkowaniem urzdzili, nic albo prawie nic nie miałem w prawach do odmienienia. — Attykus. Powiesz nam tedy o magistraturach, jak na przypomnienie i prośbę moją o prawach religijnych powiedziałeś, dla czego takie ich urządzenia najbardziej ci się nie podoba. — Marek. Powiem jak żądasz, Attyku, przywiodę w tej materyi badania i rozprawy najuczeńszych ludzi Grecyi, i podług mego planu praw na-

  1. Kw. Cecyliusz Metellus Nepos i T. Dydiusz Nepos, konsulowie roku 98, postanowili prawo nakazujące ogłoszenie projektu do prawa przez trzy dni targowe, to jest przez dni siedemnaście, przed wniesieniem na zgromadzenie ludu.
  2. Privilegium, to jest lex privo homini irrogata, prawo wymierzone przeciw jednej po imieniu wymówionej osobie. Zakazane to już było prawem XII Tablic.