szym życiorysem śp. tłomacza. Gdy jednakże czynione w tym celu zabiegi zawiodły, z powodu trudności zebrania potrzebnych do tego materyałów, widzi się zarząd biblioteczny zmuszonym, niechcąc dłużej zwlekać z wydaniem dzieła, ograniczyć się tutaj na powtórzeniu głównych szczegółów z życiorysu śp. Rykaczewskiego, napisanego przez jego przyjaciela ks. kanonika Polkowskiego, a umieszczonego w Tygodniku Ilustrowanym w numerze 296 z 1873 roku.
∗ ∗
∗ |
Ś. p. Edward Erazm Rykaczewski urodził się na Ukrainie, w okolicy Krzemieńca, dnia 2 czerwca 1803 roku. Rodzice odumarli go bardzo wcześnie. Zostawiony na łasce przyjaciół za ich pomocą ukończył liceum krzemienieckie, w którem przebywał właśnie w tym czasie, kiedy szkoła ta była w najwyższym swym rozwoju. Miłą mu też pozostała na życie całe a wspominał o niej zawsze z czcią najwyższą.
Z liceum w roku 1821 przeniósł się na uniwersytet wileński. Europejskiej sławy profesorowie zajmowali wtedy katedry tej litewskiej akademii: Jędrzej Śniadecki, Kłągiewicz, Daniłowicz, Lelewel, Grodek, Kryniewicz, Borowski byli nauczycielami ś. p. Erazma. Z korzyścią też słuchał ich uczonych wykładów i w roku 1825 złożywszy egzamin z predykatem szczególniejszej zalety, otrzymał stopień magistra prawa i filozofii.
Na uniwersytecie wileńskim przykładał się szczególniej do języków i historyi; w umiejętnościach tych doskonalił się potem życie całe i doszedł w nich do wysokiego stopnia wiedzy. Języki łaciński, francuzki, włoski, i angielski znał tak jak rodowitą swą mowę, a biegłym był także w greckim, rosyjskim, niemieckim i hiszpańskim.
