Strona:Dzieła Wiliama Szekspira T. I.djvu/15

V

OD WYDAWCY.

w tłumaczeniu K. Ostrowskiego. W tem ostatniem przywróciłem miejsca pisane przez Szekspira prozą, a oddane przez tłumacza wierszem, podług oryginału i przekładu Mścisława Karskiego. Za pozwolenie zaś korzystania z przekładu Ostrowskiego, składam serdeczne podziękowanie Zarządowi fundacyi stypendyjnej jego imienia. — W objaśnieniach przytoczyłem analogiczne miejsca z żywotów Plutarcha, głównego źródła tych tragedyi.
 Tom trzeci i czwarty obejmują t. z. historye, t. j. dram aty królewskie, snute z przędzy dziejów ojczystych Szekspira. Idą tu, podobnie jak w tragedyach rzymskich, w następstwie czasowem wypadków: „Król Jan“ w przekładzie Józefa Korzeniowskiego, „Ryszard II.“ w przekładzie St. Koźmiana i „Henryk IV.“, część pierwsza tłómaczona przez J. Paszkowskiego, druga przez St. Koźmiana. Po raz pierwszy ukazuje się tu „Henryk V.“ i „Henryk VI.“ (trzy części) w przekładzie Jana Kasprowicza, poczem następuje słynny „Ryszard III.“, tłumaczenia J. Paszkowskiego, Zamyka zaś ten cykl dramatów historycznych „Henryk VIII“, w streszczeniu i w wyjątkach, tak pod względem czasu powstania jak i wartości, jeden z ostatnich utworów Szekspira, jeżeli w ogóle wyszedł z pod jego pióra.
 Tom piąty obejmuje cudowne baśnie dramatyczne: „Sen nocy letniej“ w tłumaczeniu St. Koźmiana, „Baśń zimową“ w przekładzie St. Rossowskiego, tu po raz pierwszy ogłoszonym, i „Burzę“ przetłumaczoną przez Paszkowskiego.
 „Peryklesa“, sztukę najprawdopodobniej nie Szekspirowskiego pochodzenia, jako zaliczającą