Strona:Dzieła Wiliama Szekspira T. II.djvu/347

339

OBJAŚNIENIA.

po was przychodzą obywatelki Rzymu, ale z woli bogów, którzy skłaniając się do naszych pokornych próśb, natchnęli nas do tego kroku, od którego może los Rzymu zawisł, a wam wieczysta urośnie sława. Idźcie z nam i do Koryolana i dajcie ojczyźnie waszej świadectwo, że ona zemstą się nie uwodzi wobec matki za czyny syna“.
 Zezwoliła ochotnie na żądanie Rzymian Wolumnia, i wkrótce ujrzeli Wolskowie zbliżające się ku ich obozowi niewiasty, na których czele była matka i małżonka Koryolana. Przyjął je siedząc na wyniosłem krześle, ale gdy spostrzegł matkę, rzucił się do nóg jej, uściskając razem z nią małżonkę i dzieci, a ukoiwszy się w rozrzewnieniu, pytał, czegoby żądały. Naówczas tak się odezwała do niego Wolumnia: „Po smutku na twarzach naszych i po żałobnej odzieży poznajesz, do jakiego nas stanu przywiodło twoje wygnanie. Zważ, jakieśmy nieszczęśliwe, gdy to, co mamy najpożądańszego, staje się nam najstraszniejszem. Ty, synu! na czele nieprzyjaciół! Co jest dla innych pociechą w nieszczęściu, gdy udać się mogą do bogów, to się nam staje przyczyną żalu i trwogi. Jak błagać ich o to, abyś i ty i Rzym ocalał? Ja tego nie doczekam i doczekać nie chcę, abyś ty Rzym, lub Rzym ciebie pokonał. Pamiętaj jednak na to synu, iż zwycięzca, ojczyznę zgubisz — zwyciężony i nas i siebie“. Padła mu tedy do nóg, on jednak zawołał z płaczem: „Co czynisz?“ i podniósłszy ją z ziemi, rzekł rozrzewniony: „Zwyciężyłaś matko! Zwycięstwo twoje przynosi Rzymowi niepodległość, lecz synowi twemu zgubę“.
 Odstąpił od Rzymu, ale gdy powrócił do Ancyum, odjęto mu władzę nad wojskiem i kazano, aby zdał sprawę z swoich czynności. Gdy się w tym celu stawił na zgromadzeniu, Tulus z przyjaciółmi wszczął tumult, porwano się do broni. Ze wszech stron otoczony Koryolan zginął zabity. Sprawiono mu wspaniały pogrzeb, godny bohatera.

---