domo jednak, że ten miał 25 czy 26 lat, i był już, żonatym, gdy go wzięto do niewoli. Sprostować należy także chronologię następnych faktów w dramacie: Rozbrat, który zaszedł między papieżem a Janem z powodu wyboru Stefana Langton na arcybiskupstwo Kantorberyjskie, nastąpił w roku 1207. Pandulf wysłany został do Francyi, w celu podburzenia Filipa przeciw Janowi, dopiero w 1211, a wyprawa Delfina, do Anglii przypada na ten sam rok co śmierć Jana, to jest 1216.
I oto prorok na ulicach,
Pomfret pojmany i t. d.
Był to pustelnik, w wielkiem poważaniu między ludem. Przepowiedział on, że Jan straci koronę. Gdy ten jednak uratował ją, uznając się lennikiem papieża, kazał Piotra powiesić jako oszukańca, chociaż prorok twierdził, że się sprawdziła przepowiednia, gdyż Jan stracił niepodległą koronę. Przywiązany do końskiego ogona włóczonym był po ulicach miasta Warham, a później powieszony wraz z synem.
Widziano w nocy pięć księżyców,
Cztery — jak mówią — stałych, piąty dziwnym
Obrotem kręcił się koło nich wszystkich.
W miesiącu grudniu, tegoż roku, widziano w hrabstwie York, mówi Holinshed, pięć księżyców, jeden na wschodzie, drugi na zachodzie, trzeci na północy, czwarty na południu, a piąty, pośrodku nich, otoczony mnóstwem gwiazd, obszedł pięć czy sześć razy w przeciągu jednej godziny cztery pierwsze, a następnie zniknął.
Słuchaj Hubercie, moich sił połowa,
W przejściu przez brody, zaskoczona wodą,
I przy Linkolnie zalew ją pochłonął.
Król Jan, jak się wspomniało, przebywając rzekę Lynn w hrabstwie Lincoln w czasie powodzi
