Strona:Dzieła Williama Shakspeare II tłum. Hołowiński.djvu/117

Ta strona została przepisana.
107
AKT PIĄTY.
SCENA CZWARTA.
(Okolica blizko Dunsinanu. Las na widoku).
Wchodzą z bębnami i chorągwiami MALKOLM, stary SIWARD, jego syn, MAKDUFF, MENTET, KATNES, ANGUS, LENOX, ROSSE, Żołnierze w marszu.
MALKOLM.

Krewni mam nadzieję, ze wnet przyjdzie czas,
Gdy bezpieczni będziem w domu.

MENTET.

Nie wątpimy.

SIWARD.

Jakiż las przed nami?

MENTET.

To Birnamu las.

MALKOLM.

Niechaj każdy żołnierz utnie gałąź w lesie
I przed sobą niesie; a tak kryjąc cień
Liczbę naszych wojsk, wszelkie rozpoznania
Wrogow naszych zmyli.

ŻOŁNIERZE.

Uczynimy tak.

SIWARD.

Nie ma innwj wieści, jakże ufny tyran
Siedzi w Dunsinanie i wytrzymać chce
Nasze oblężenie.

MALKOLM.

Cała ufność w twierdzy, ludzie mu niewierni.
Gdzieby chciał założyć swej obrony grunt,
Wielki tam i mały wnet podnoszą bunt;