Nie doścignie ciebie. Obyś zdziałał mniéj,
Toby mogła płata zrównać pracy twéj!
Pozostaje nam zrobić to wyznanie,
Że twój spłacić dług, cały świat nie w stanie.
Wierność i usługa, obowiązek mój;
A w pełnieniu jego już nagrodę mam.
Królu, powinności przyjąć, udział twój;
Tronu bowiem są nasze powinności
Dziećmi i sługami; czyniąc jak należy,
Robią każdą rzecz godną twéj miłości
I szacunku twego.
Witaj mile nam.
Wszczepiać się zacząłem, odtąd tobie dam
Najpełniejszy wzrost. — O ślachetny Banku,
Nie mniéj zasług masz, nie mniéj będą głośne
Czyny twoje cne; ścisnę cię, kochanku,
Serce z sercem złóż.
Tam jeżeli wrosnę,
Żniwo, Panie, twe.
Czucia me radośne
Dzisiaj są wezbrane, chcą się same zlać
W cichych smutku łzach. — Dzieci, krewni, Tany,
I najpierwsi po nich, oto macie znać
Ze nasz Malkolm syn, jest następcą nam,
Xieciem Kumberlandu odtąd jego zwać:[1]
- ↑ Tron Szkocki z początku nie był dziedziczny. Kiedy następca
