Strona:Dzieła Williama Shakspeare II tłum. Hołowiński.djvu/85

Ta strona została przepisana.
75
AKT CZWARTY.

Choć rozwiążcie wiatr, co zburzy świątynie;
Chociaż wzdęte morze w swe pieniste tonie
Wszystko, co żegluje, pożre i pochłonie;
Chociaż zboża kłos razem z drzewem zwali,
Chociaż runą zamki na mieszkańców głowy;
Chociaż piramidy i pyszne budowy
Do nóg swej posady schylą dumne głowy;
Choć w zarodach swych zburzon świat zostanie,
Aź się spustoszenie zmęczy, a pytanie
Me rozwiążcie.

PIERWSZA CZAROWNICA.

Mów.

DRUGA CZAROWNICA.

Żądaj.

TRZECIA CZAROWNICA.

Odpowiemy.

PIERWSZA CZAROWNICA.

Czyli z naszych ust słyszeć chcesz odpowiedź,
Czy od naszych panów?

MAKBET.

Tu wezwijcie ich.

PIERWSZA CZAROWNICA.

Wlać maciory krew, która swe prosięta
W liczbie dziewięć zjadła; także tłustość zdjęta
Z katowskiego pnia, niech się do ogniska
Wrzuci.

WSZYSTKIE.

Chodź istoto wielka albo niska,
Siebie i twych czynów uczyń widowiska.

(Grzmot. Powstaje widziadło uzbrojonej glowy).