Strona:Dzieła Williama Shakspeare II tłum. Hołowiński.djvu/87

Ta strona została przepisana.
77
AKT CZWARTY.
(Grzmot. — Pokazuje się Widziadło dziecka w koronie i z drzewem w ręku).

Zda się to widziadło, jakby królów szczep;
Na dziecinnem czole dźwiga złoty krąg,
Znak najwyższej władzy.

WSZYSTKIE.

Słuchaj, nie mów nic.

WIDZIADŁO.

Miéj odwagę lwa; nie troszcz sobie głowy,
Że kto sarka, lży, lub że czyni zmowy.
Makbet zwyciężony nigdy nie zostanie,
Chyba Birnam las przeciw niemu stanie
Na Dunsinan górze.[1](chowa się).

MAKBET.

Nigdy tak nie będzie;
Któż przymusi las, że drzew wydobędzie
Korzeń zakopany? Wróżby cieszą nas!
Bunt nie wzniesie głowy, aż Birnamu las
Pójdzie, a nasz Makbet na wysokim tronie
Znajdzie późną starość, w przyrodzonym zgonie
Odda dech ostatni. — Serce moje przecie
Drży, by znać rzecz jedną; — mówcie gdy możecie
Jeszcze i to wiedzieć, czyli Banka ród
Tym owładnie krajem?

  1. Te zjawiska tak tłumaczą Upton i Steevens. Głowa uzbrojona przedstawia symbolicznie głowę Makbeta uciętą przez Makduffa. Krwawe dziécię, jest Makduff wypruty z łona matki przed czasem. Dziécię z koroną na głowie i z drzewem w ręku, jest Malkolm, co rozkazał z gałęziami drzew iść swoim żołnierzom na Dunsinan górę.