Strona:Dzieła Williama Shakspeare I tłum. Hołowiński.djvu/143

Ta strona została przepisana.
133
AKT CZWARTY.
HAMLET.

Ciało jest z królem, ale król nie z ciałem[1]. Król jest to rzecz —

GUILDENSTERN.

Rzecz, mój xiąże?

HAMLET.

Albo też i nie: prowadź mię do niego.

Kryj się lisie! hej za lisem.[2]


SCENA TRZECIA.
(Inny pokój w zamku).
Wchodzi KRÓL ze Świtą.
KRÓL.

Jego i trupa szukać kazałem.
Straszno go puszczać z tym jego szałem!
Lecz z nim nie można prawnie postąpić:
Lubi go ciżba wielka a płocha,
Która jedynie oczami kocha,
A nie rozsądkiem; w takim zaś stanie
Wazy się tylko winnych karanie,
Ale nie wina. Dla złagodzenia,
Jego ten wyjazd nagły pokażmy,
Jakby wypadkiem był namyślenia:
Gdy są choroby zbyt niebezpieczne,
Przez niebezpieczne środki się leczą,
Albo już niczém —(wchodzi Rozenkranc).
Cóź się zdarzyło?

  1. Można tak rozumieć: Ciało jest w królewskim domu, t.j. z obecnym królem: ale król, t. j. ten, co powinien być królem nie żyje, czyli nie jest z ciałem.
  2. Gra chłopców nakształt naszej gry w zająca.