Ta strona została przepisana.
192
HAMLET.
Król Hamletowe wypije zdrowie;
W kubku tym droższa perła utonie,
Jak poprzednicy czteréj królowie
W duńskiéj nosili złotéj koronie:
Z kotłem niech trąby głoszą armatom,
Armaty niebu, a niebo światom,
„Teraz król pije Hamleta zdrowie.“ —
Zacząć, patrzajcie pilnie, sędziowie.
HAMLET.
Zaczniemy, panie.
LAERTES.
Dobrze, xiąże (biją się)
HAMLET.
Raz!
LAERTES.
Nie.
HAMLET.
Proszę sądzić.
OSRIK.
Uderzył, najniezawodniéj
LAERTES.
Dobrze, — jeszcze.
KROL.
Stójcie na chwilę, podać mi wina:
Oto ta perła twoja, Hamlecie,
Piję twe zdrowie. — Kubek dla syna!
(trąbią i strzelają z działa)
HAMLET
Piérwéj to skończę, niechaj postoi. (biją się)
Otoż i drugi, cóż na to powiész?
LAERTES
Prawda, dotknąłeś.
