Ta strona została przepisana.
AKT I.
SCENA PIERWSZA.
(Plac publiczny).
Wchodzą SAMSON i GRZEGORZ uzbrojeni mieczem i tarczą.
SAMSON.
Na honor, Grzegorzu, nie damy sobie zagrać po nosie.
GRZEGORZ.
Nie, bo téz nie myślemy grac w noska.
SAMSON.
Już kiedy się ja rozgniewam, to dam duchu.
GRZEGORZ.
Na co te obietnice, kiedy każdy ma duch dopóki żyje.
SAMSON.
O! ja prędko biję będąc poruszony.
GRZEGORZ.
Ale nie prędko się poruszasz do bicia.
SAMSON.
Pies z domu Montega mnie porusza.
