Strona:Dzieła Williama Shakspeare I tłum. Hołowiński.djvu/311

Ta strona została przepisana.
301
AKT TRZECI.
SCENA TRZECIA.
(Cela brata Wawrzyńca).
Wchodzi BRAT WAWRZYNIEC z koszykiem.
WAWRZYNIEC.

Wychodź Romeo, człeku bojaźni!
Zbyt pokochało ciebie nieszczęście,
I klęska weszła z tobą w zamęźcie.

ROMEO.

Jakaż wieść dla mnie xiążęcia kaźni?
Jakiż cios żąda poznać się ze mną
Dotąd nieznany?

WAWRZYNIEC.

Zpoufalony
Już z nieszczęściami syn mój kochany:
Wieści przynoszę xięcia wyroku.

ROMEO.

Czémże od śmierci wyrok ten mniéjszy?

WAWRZYNIEC.

Z ust jego wyszedł sąd łagodniéjszy,
Ciała wygnanie, a nie śmierć ciała.

ROMEO.

Wygnanie? powiedz zmiłuj się — śmierć:
Widok straszniéjszy dla mnie wygnania
Więcéj od śmierci: nie mów wygnanie.

WAWRZYNIEC.

Tylko z Werony tyś wypędzony:
Bądźże cierpliwy, świat jest szeroki.