Strona:Dzieła Williama Shakspeare I tłum. Hołowiński.djvu/318

Ta strona została przepisana.
308
ROMEO I JULIA.

Kędy przemieszkasz, nim przyjdzie pora
Szlub wasz objawić, domy pogodzić,
Xięcia przebłagać, by cię przywołał:
Będzie w powrocie większe wesele
Milion razy nad żal w rozdziele. —
Idź naprzód, mamko; kłaniaj się pani;
Mów, niech dóm cały zapędzi w łoże,
Smutek powszechny temu pomoże:
Przyjdzie Romeo.

MAMKA.

O mocny Boże!
Nocbym słuchała dobrej tej rady:
Jakże uczony! — Spieszę, a pani
Wnet się o przyjściu twém zawiadomi.

ROMEO.

Powiedz, jak przyjdę niechaj mię gromi.

MAMKA.

Pani kazała oddać pierścionek:
Poźno się robi, niechaj pan spieszy.

(wychodzi Mamka.)
ROMEO.

Dar ten mię nową odwagą cieszy.

WAWRZYNIEC.

Dobranoc; los twój na tém oparty, —
Lub wychodź piérwéj nim staną warty,
Albo przebrany, świtem uciekaj:
W Mantui mieszkaj; człeka twojego
Znajdę i będzie ciągle nam gońcem,
Gdy co dobrego tu ci się zdarzy:
Daj rękę, poźno: żegnam: dobranoc!