Ta strona została przepisana.
313
AKT TRZECI.
JULIA.
Oknem dzień wchodzi, życie wychodzi.
ROMEO.
Żegnam cię, żegnam, całus na drogę.
(Romeo spuszcza się.)
JULIA.
Także odchodzisz? drogi kochanku!
Mężu i panie i przyjacielu!
Co dnia, co chwila, pisz bez ustanku,
Bo czas w minucie, jakby dni wielu:
Licząc tak, długie lata przepłaczę,
Nim cię, Romeo, znowu obaczę.
ROMEO.
Żegnam, zręczności żadnéj nie minę
Dać ci o sobie, droga, nowinę.
JULIA.
Myślisz, ze znowu ujrzym się kiedy?
ROMEO.
Nie wątpię, będą wszystkie te biedy
W porze szczęśliwszej słodką rozmową.
JULIA.
Boże, ma dusza źle przepowiada:
Gdy tak się spuszczasz, sądzę, ze kładą
Ciebie zmarłego w jamę grobową:
Lub mię wzrok myli, lub twarz ci blada.
ROMEO.
Wierz mi, kochanko, zdasz mi się bladą:
Suchy żal wypił krew nam. Bądź zdrową!
(wychodzi Romeo.)
