Strona:Dzieła Williama Shakspeare I tłum. Hołowiński.djvu/405

---

AKT II.

---

SCENA PIÉRWSZA.

(Las blisko Aten.)

Wchodzi DUCH z jednej strony, a z drugiej PUK.

PUK.

Jakże to duchu! w którą dążysz stronę?

DUCH.

Przez pagórki, przez doliny,
Przez zarosłe, przez jeżyny,
Przez parkany, przez zagrody,
Przez płomienie i przez wody,
Wszędzie odbywam podróże,
Prędzéj niźli xiężyc zdoła.
I królowéj duchów służę,
Zraszam jéj murawy kola.^[1]
Paziem jéj pierwiosnek kwiatek,^[2]
W złotéj szacie z plamką w łonie,

1. Koła murawy są to te miéjsca zieleńsze, których świeżość i zieloność przypisuje pospólstwo duchom, jakoby je zraszali.
2. Pierwiosnek jest faworytalny kwiatek między duchami,