Strona:Dzieło wielkiego miłosierdzia.djvu/25

Ta strona została przepisana.

sną i że moje wszystkie upadki pochodzą ze źródła pychy i zmysłowości. — Zasmuciłam się tem i gorąco błagałam Pana Jezusa, aby mię napełnił wielką odrazą i wstrętem do pychy i zmysłowo­ści. — Po chwili przemówił Pan: „Uwolnię cię od tych dwóch żądz, a w miejsce nich pożerać cię będą: żądza większej Chwały Bożej i żądza powstrzymania grzechu; — wtedy wszystko stanie ci się obojętnem — twoją radością będzie Chwała Boża, a boleścią i smutkiem grzech." Przejęta byłam wielką czcią i zdziwieniem, bo nie rozumiałam dobrze znaczenia wszystkich słów Pana Jezusa. —
Prosiłam też Maryawitów, żeby się w wątpliwościach odnosili do mego Przewodnika, zdając Mu sprawę z rozmów i postępowania naszego. Jeden Maryawita, chcąc się upewnić, czy to jest Dzie­ło Boże, pisał do mego Przewodnika i otrzymał list z wyjaśnieniem, który tu dosłownie załączam. —

(Następuje list Przewodnika).

„Zawstydza mnie pokora W. X. D., że się z taką ważną kwestją udaje do mnie prostego człowieka — chyba dla tej Jego pokory Pan Bóg zechce światła mu swego przez te słowa użyczyć. Naprzód oświad­czam, że to co pisałem do innego z Panów odnosiło się do Stowarzyszenia Kapłanów Świeckich, bo chociaż byłem zawiadomiony przez tę osobę o tym fakcie, ale nie rozumiałem go tak dobrze, jak teraz. Względem objawień jestem, jak zwykle Kapłani, b. niedowierzający i w tych objawieniach, chociaż widoczne są niektóre cechy Boskiego ich pochodzenia, jednakże niektóre punkta nie zdają mi się pewnemi,[1] chociaż to nie obalałoby praw-

  1. Ojcu Honoratowi następujące punkta z objawień moich wydały się wątpliwemi: I. Podobieństwo moje do Matki Najświętszej. II. Połączenie w jedno wszystkich Zgromadzeń Ukrytych, których O. H. był założycielem . III. Przejście wszystkich Zgromadzeń Zakonnych pod kierunek Marya-