jest to miejsce odrzucenia od Boga, Ogień — to niepohamowana żądza duszy widzenia Boga i posiadania Go, która ją całą pożera, a nigdy nie spali, Rozpacz — to straszne słowo na wieki.“ Na kilka lat przedtem w czasie modlitwy na jedną chwilę odczułam w duszy mękę piekła z utraty Pana Boga. — W rozmyślaniu „O Królestwie Chrystusa Pana.“ Miałam wyjaśnienie: „To rozmyślanie równa się rozmyślaniu o celu człowieka; jak tam miałaś poznać Wolę Bożą, pójść za nią i wykonać, tak tu masz poznać Chrystusa, pójść za Nim i spełnić, co On chce.“ Wtedy ofiarowałam się Panu Jezusowi na wszystko i z duszy wyrywał mi się Psalm „Levavi.“ — W rozmyślaniu „O Wcieleniu Pana Jezusa.“ Przemówił do mnie Pan: „Chcę, żebyś odtąd w Tajemnicach Mego życia widziała samą miłość.“ — Zaraz zrozumiałam, że Pan Jezus upokorzył się z miłości. Zaczęłam się głębiej wpatrywać w Tajemnicę Wcielenia i poznawać wielką miłość Wszystkich Trzech Osób pojedyńczo i całej Trójcy Przen., jaka jaśniała w Tajemnicy Wcielenia; i widziałam w duchu: miłość Syna Bożego, jak z miłości ku Ojcu Niebieskiemu i nam opuścił Ojca i zstąpił w Żywot Przeczystej Dziewicy, wiedząc przez jakie stopnie życia na ziemi będzie wstępował do Ojca. Miłość Boga Ojca, oddał i posłał Syna Swego Jednorodzonego. — Miłość Ducha Świętego, za Którego sprawą to się stało. — Widziałam, że Trójca Przen. to Bóg Jedyny — to Miłość — wtedy wymówiłam: „Bóg jest Miłością — Miłością Nieskończoną...“ Takie widzenie trwało około 2-ch godzin, choć mnie się zdawało, że była jedna chwila. —
W rozmyślaniu „O Narodzeniu Pana Jezusa.“ Znowu widziałam wielką miłość Pana Jezusa i słyszałam te słowa: „Obrał Sobie miejsce najostatniejsze — bo za miastem, najwięcej wzgardzone, bo zajmowane przez bydlęta, najdokuczliwsze, bo wystawione na
Strona:Dzieło wielkiego miłosierdzia.djvu/48
Ta strona została przepisana.