systematyczną i gorliwą pracą około szerzenia oświaty, owéj podwaliny życia i bytu wszystkich cywilizowanych ludów, bez któréj istnienie polityczne jest urojeniem.
Bezstronność nakazuje przyznać, że jeżeli powyżéj przytoczone zdanie Śniadeckiego nie cieszyło się w swoim czasie tak ogólném jak obecnie uznaniem, jeżeli niewszyscy chcieli zrozumieć, że zbawienie kraju spoczywa nie w przykuwaniu jego losów do zwycięzkiego rydwana cezara Francyi, ale w jaknajpowszechniejszéj oświacie, niedostatek właśnie któréj w narodzie wciągu dwóch ostatnich wieków sprowadził katastrofę, to jednak pewne wyższe umysły, owi wybrani mężowie, co jak gwiazdy na ciemném morzu świecą ziemi, dokładnie pojmowali, gdzie spoczywa punkt ciężkości położenia i wmiarę sił swoich starali się osiągnąć choć część tych celów, jakie Śniadecki przed narodem zakreślił.
W Warszawie Albertrandy, Staszyc i Niemcewicz, w guberniach zachodnich cesarstwa ks. Adam Czartoryski i Czacki, a we
Strona:Dziesięć lat pracy na Kresach 10.jpg
Ta strona została uwierzytelniona.
