ädają zapatrywanie, że osoby te dopomagają do doprowadzenia do skutku zawarcia małżeństwa, będąc zarazem niejako zastępcami stron w obec nich samych nawzajem i w obec społeczeństwa, które temu związkowi daje swą sankcyę[1].
Te momenty jużto pośrednictwa prawnego jużto pewnej sankcyi urzędowej dla zawartego związku, podnoszą także autorowie, określający owych funkcyonaryuszy jako zastępców prawnych obu stron, zawierających związek[2], lub jako zastępców osób urzędowych o charakterze publicznym, w obecności których w myśl przepisów praw germańskich, a zwłaszcza prawa longobardzkiego we Włoszech, małżeństwo winno było być zawierane[3]. Nie brak wreszcie i zdań pośredniczących, że osoby te są kierownikami aktu zawarcia małżeństwa i cały ceremoniał prze-
- ↑ Thaner, Venetianische Fürsprecher Zeitschr. f. Kirchenrecht XVI, 1881 str. 223. Ta dość sztuczna konstrukcya jest określona temi słowy: Eine solche Verbindung in allen Fällen herzustellen ist der Kern des Fürsprecheramtes. Er hilft den Parteien nicht blos zu Handlungen, die sie leicht und ebenso gut allein vollziehen könnten; er verhilft ihnen vielmehr zu einem Erfolge, den sie allein durch sich nicht erreichen konnten, und ist Abgeordneter nicht bios des Bräutigams zur Braut, und dieser zu jenem, sondern Abgeordneter beider an die Representanten der Oeffentlichkeit... .
- ↑ Jako »causidicus« Patetta, Contributi alla storia delie orazioni nuziali e della celebrazione del matrimonio, Studi senesi XIII str. 61.
- ↑ Brandileone, Saggi str. 87 i 88: Ów »discretus et sapiens vir«, który jako orator nieraz od XIII wieku pośredniczy we Włoszech w zawarciu małżeństwa, jest właściwie wyjątkiem od zasady, bo małżeństwo winno było być zawierane w obec reprezentanta władzy publicznej. Siccome avevano di mira, questo solo scopo, e non già l'altro di contrarre matrimonio alla presenza e con l'autorizzazione di un representante dello stato, cosi presero per oratore una persona qualunque, senza preocuparsi se posse o pur no rivestita di autorita pubblica. Także str. 223 i nast.
i n.: Der dritte ist gewissermassen der Treuhänder (Salman) welchem die Braut sich selbst hiengiebt, aber nur auf Treue.