Annabel Lee (Li).
Niegdyś przed wielu, wielu laty
W królestwie nad mórz pianą,
Żyła dzieweczka którą znałem
Annabel Lee ją zwano.
Dzieweczka z kraju ponad morzem,
W Królestwie nad mórz pianą,
Żyła tem tylko że mnie kocha
I tem że jest kochaną.
Byliśmy dziećmi ja i ona,
W onem królestwie nad mórz pianą
A miłowaliśmy się miłością
Nad miłość innym daną.
A miłowaliśmy się miłością,
Ja, z moją Annabel Lee,
O jakiej chyba, uskrzydlony
Rój Serafinów śni.
I z tej to właśnie, z tej przyczyny
W królestwie nad mórz pianą,
Wicher napędził kłąb chmur siny
W królestwie nad mórz pianą.
