autor ich wydawał się nam śmiesznym samochwałem. Na szczęście dla literatury, Poe nie wiele się troszczył o nasze zdanie i nie przestał pisywać wierszy«. W każdym razie pobyt w West Point był równie mało odpowiednim dla Poego, jak poprzednia służba wojskowa. Po upływie roku zmuszony był podać się do dymisyi, z powodu wykroczeń przeciw wojskowej karności. Powrócił wtedy raz jeszcze do Richmoud, gdzie przebywał jego opiekun i wtedy nastąpiło stanowcze między nimi zerwanie. Poe zaręczył się z panną Royster, przybrany jego ojciec sprzeciwiał się gwałtownie temu związkowi, wywiązała się skutkiem tego żywa niechęć między nimi i Poe opuścił znów Richmond, wybierając się jak głosił do polskiego powstania. Tu właśnie następuje owa niewyjaśniona luka w jego życiu. Dopiero w r. 1833 daje się on poznać szerszemu ogółowi, jako laureat konkursu w Baltimore. Redakcya wychodzącego w tem mieście tygodnika »Satarday Wisitor« (gość sobotni) ogłosiła była podwójny konkurs na najlepsze opowiadanie prozą i najlepszy wiersz. Obie nagrody przyznane zostały jednomyślnie utworom Edgara Poe. — Nadesłał on na ten konkurs sześć krótkich powieści, z których nagrodzono jedną, zatytułowaną »Rękopism znaleziony w butelce«. Nagrodzonym zaś wierszem był krótki poemat »Coliseum«. Opowiadając to pierwsze literackie powodzenie poety, Griswold nie umie powściągnąć swego złego humoru i dodaje niedorzeczną uwagę, że utwory Poego nagrodzone zostały wyłącznie dlatego, że były
Strona:Edgar Allan Poe - Nowelle (tłum. Beaupré).djvu/20
Ta strona została uwierzytelniona.