Strona:Edgar Allan Poe - Nowelle (tłum. Beaupré).djvu/26

bezimiennymi listami, które, jak powiada poeta, były dla niej niewymowną torturą. Nieliczni przyjaciele i wielbiciele talentu Poego, którzy odwiedzali rodzinę rozbitków w tem ich wiejskiem ustroniu w Fordham, opowiadają jednozgodnie o panującej tam doskonałej harmonii, tak pod względem wzajemnego stosunku małżeństwa do siebie, jakoteż i pod względem zewnętrznym.
 Wzorowa czystość, gustowne rozstawienie nielicznych sprzętów, wielka obfitość kwiatów, wywierać miały wrażenie artystycznego piękna, każące zapominać o panującym tam niedostatku. Niedostatek ów jednak stawał się coraz bardziej dojmujący, tak dalece, że na niewiele tygodni przed śmiercią żony poety, jeden z jego dawnych szefów redakcyjnych odwołał się do ofiarności publicznej, wzywając do składek na rzecz jego i jego rodziny.
 W styczniu 1847 roku umarła Wirginia Poe, a mąż jej przeżył ją tylko o trzy lata. Z początku przygnębiony boleśnie swą stratą, pozostał w Fordham, opiewając znowu zgasłą Lenorę i tworząc pierwsze zarysy filozoficznej swej fantazyi Eureka, uważanej powszechnie za koroną jego twórczości. — Po upływie roku, gdy pierwsze wrażenia bolu złagodniały, próbował jeszcze raz urzeczywistnić dawne swoje marzenie posiadania własnego pisma, poświęconego literaturze i sztukom pięknym. Miał to być miesięcznik, zatytułowany »Stylus«, którego prospekt został już rozesłany, ale i teraz projekt ten rozbić się musiał o brak funduszów. W tym czasie