Wiesz pan? — (tu zniżył głos tak bardzo, że z trudnością tylko usłyszeć mogłem jego słowa). — Część lewego ramienia i całe prawe zostały już później podrobione. Kokieteryjny ruch tego prawego ramienia jest, mojem zdaniem, ostatecznym wyrazem afektacyi. Daj mi pan raczej Carnowę. Albo Apollo! jest on bezwątpienia tylko kopią, a ja ślepy głupiec, nie odczuwam bynajmniej tego objawienia piękna, jakie w nim ogólnie upatrują. Żałuj mnie pan, bo przekładam nad niego o wiele Antinousa. O tym to posągu powiedział Sokrates, że go rzeźbiarz nie stworzył, lecz znalazł w marmurze. Tak więc Michał Anioł nie był pierwszym, który powiedział:
Non ha l’ottimo artista alcun concetto
Che un marmo solo in se non circonscriva.
Rzecz to ogólnie znana, że zachowanie się ludzi znakomitych, różni się w każdej chwili od zachowania się ludzi powszednich, mimo, że trudno byłoby doprawdy określić, w czem różnica ta polega. Czułem to owego ranka silniej niż kiedykolwiek. Osobliwe postępowanie przyjaciela mego, wyróżniające go tak stanowczo od wszystkich innych ludzkich stworzeń, było zdaniem mojem nie czem innem, jak nałogiem ustawicznego myślenia. Nałóg ten przenikał wszystkie jego najzwyczajniejsze nawet czynności, pogłębiał pustotę jego żartów, przebłyskiwał nawet w szale jego wesołości, podobnie jak żmije, wypełzające z szeroko otwartych oczu masek, wyrzeźbionych na fryzie świątyni w Persepolis.
Strona:Edgar Allan Poe - Nowelle (tłum. Beaupré).djvu/57
Ta strona została uwierzytelniona.