Strona:Edgar Wallace - Pod biczem zgrozy.djvu/128

trzymał motoru. Istotnie opuścił pojazd na trzydzieści zaledwo sekund. Zaraz niemal wrócił, zajął swe miejsce i odjechał.
 — Ciekawym co to może znaczyć? — zapytał zdziwiony wielce detektyw.
 — Miał, widocznie dokonać jakiegoś zlecenia! — odparł drugi. — Trzebaby to, myślę, wybadać.
 W dziesięć minut później przybył inspektor Goldberg ze Scotland Yardu i wyskoczył z auta tuż obok dwu detektywów.
 — Czy Wallis wrócił? — spytał żywo.
 — Czy wrócił? — zdziwił się wielce jeden z urzędników. — On wszakże nie wychodził wcale z domu.
 — Nie wychodził! — powtórzył stropiony inspektor. — Człowiek zupełnie podobny doń z rysopisu widziany był przed upływem pół godziny w chwili, gdy wychodził z filji cechu jubilerów City. Trezor został wyłamany i skradziono klejnoty wartości 20.000 funtów.
 Przez chwilę trwało milczenie.
 — Sir! — powiedział podwładny ponuro —