Strona:Edgar Wallace - Pod biczem zgrozy.djvu/50

 — Muszę odejść! — rzekł z rozpaczą. — Czy możesz mnie którędy wypuścić? — Nie chciałbym spotkać się z tymi ludźmi. Mam ważne powody.
 Zawahawszy się na moment, spytała:
 — Gdzie masz kapelusz i płaszcz?
 — W kurytarzu... Masz jeszcze dość czasu... — powiedział.
 Wpadła do kurytarza i wróciwszy z rzeczami, poprowadziła go przez salon, do przeciwległych drzwi, wchodzących do małej bibljotecki. Było stamtąd wyjście do garażu i na ulicę po tylnej stronie domu.
 Zmieszana patrzyła za wielką, oddalającą się spiesznie postacią. Gdy już zniknął z oczu, zamknęła drzwi bibljoteki i znalazła się w salonie w sam raz po to, by spotkać się z matką.
 — Gdzie Gilbert? — spytała pani Carthcart.
 — Poszedł! — powiedziała Edyta.
 — Poszedł?
 Skinęła powoli głową.
 — Przypomniał sobie coś bardzo ważnego, tak, że musiał wracać do domu.
 — Ale wróci, oczywiście?