że są ofiarami wyzysku, że rząd w ten sposób broni się przed oddaniem władzy w ręce proletarjatu, że nie chce dopuścić do utworzenia rządu robotniczo-chłopskiego.
Robotnicy, mający pracę i dobre zarobki, syci, nie troszczący się o jutro, drwinami przyjmowali ich przeholowania, pytając się o sytuację robotników w Rosji, jak się tam czują ci władcy narodu, a gdy natarczywość agitatorów sprzykrzyła się im, czasami sprawiali im potężną łaźnię, zwłaszcza gdy zaczęli podburzać ich przeciwko rządowi i inż. Żaryczowi.
Zdarzyło się też, że razu pewnego, korzystając z wynikłych tarć na budowie, zdołali namówić robotników do strejku, lecz tu naraz spotkali się z energicznym sprzeciwem ze strony… kobiet…
Wystąpiły one gromadnie przeciwko zwolennikom strejku, oświadczając kategorycznie, że dość już mają nędzy i głodu swojego i dzieci, że czekają na dach nad głową, a pobiwszy dotkliwie agitatorów, zmusiły mężczyzn do przystąpienia do pracy…
Tak się sytuacja przedstawiała w Polsce w rok po uzyskaniu pożyczki inż. Żarycza.
Nazwisko jego stało się najpopularniejszem i najbardziej czczonem w Polsce, a matki przy pacierzu wieczornym nakazywały dzieciom modlić się za niego…
Nie żałował tego roku, pomimo wytężonej pracy, i inż. Żarycz, gdyż doprawdy z dumą mógł patrzeć na swoje dzieło…
Zwłaszcza to, czego dokonano w stolicy, przeszło wszelkie oczekiwania jego… Przestrzegano go nieraz, że skłócona przez waśnie partyjne ludność robotnicza nie będzie chciała pracować zgodnie w pewnym wy-
