Pierwsze miejsce wśród niego zajmowała Anna Kramer, niemka, wzięta do niewoli, tak jak i jej pani, przy zdobyciu Narwy. Mienszykow, po krótkiem przetrzymaniu w swoim haremie, wysłał ją wraz z rodziną do Kazania. Miejscowy gubernator, którego została kochanką, oceniwszy ją należycie, poszedł za przykładem Mienszykowa i chcąc zjednać sobie względy Piotra, podarował mu ją...
Car, nacieszywszy się jej wdziękami, umieścił ją, jako damę do towarzystwa przy swojej kochance, Marji Hamilton, a po tragicznej śmierci tejże, mianował ją frejliną samej Katarzyny. Sprytna niemka zdołała sobie zjednać przychylność zarówno Katarzyny, jak i Piotra, i awansowała wkrótce na wysokie stanowisko ochmistrzyni dworu, następnie zaś przeszła na takie same stanowisko przy dworze wielkiej księżny Natalji Aleksiejewny, pełniąc tam raczej funkcje szpiega i dozorczyni.
Towarzyszkami jej były: Justyna Grunwald i Johanna Piętrowa, również niemki, które z kochanek Piotra awansowały na damy dworu; przy- czem przy Katarzynie spełniały funkcje nader poufnego charakteru. Zadaniem np. Johanny Pietrow było wprowadzanie do sypialni carycy przygodnych a wybranych przez nią kochanków.
Dopełnieniem tej godnej trójcy była niejaka Caro, niemka, która uciekła z Hamburga z do-
Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/111
Ta strona została przepisana.
