Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/31

Ta strona została przepisana.




ETAP II.
CAROWA.

Ażeby ostatecznie pognębić króla szwedzkiego. Karola XII, który po porażce pod Połtawą szukał schronienia w Turcji, wyruszył car Piotr na czele licznych wojsk z brzegów morza Azowskiego do Mołdawji i Wołoszy, licząc na pomoc ich hospodarów, podczas gdy pokonany Karol XII liczył na pomoc Turcji, oraz Ukrainy z jej hetmanem Mazepą.
Posuwał się car naprzód bardzo wolno, gdyż czterdziestopięciotysięcznej armji towarzyszył olbrzymi tabor, przepełniony gromadami ciurów...
Nie brakło w obozie tym niewiast, gdyż Piotrowi towarzyła Katarzyna z całym orszakiem haremu jego, a większej części oficerów, zwłaszcza cudzoziemców, towarzyszyły żony i dzieci, oraz nałożnice.
O niezliczonym tłumie dziewek żołnierskich, ciągnących w czasach owych za obozem wojskowym, niema co wspominać.
Należące do wyższej kategorji kobiety zbierały się codziennie dokoła przyszłej carowej,