Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/75

została stwierdzoną tak, że nie pozostawało żadnych wątpliwości, odesłał go z powrotem na wieś, wyznaczywszy pensję.
 W ten sam sposób zabezpieczył skromną przyszłość wszystkim krewniakom Katarzyny i urządził tak, ażeby więcej o nich nie słyszeć. Rewelską siostrę Marty-Katarzyny, Katarzynę, która, idąc tą samą drogą, co ona, nie zdołała osiągnąć tych zawrotnych wyżyn i pozostała w bagnisku, ażeby nie kompromitowała ich, rozkazał poprostu zamknąć na zawsze w więzieniu.
 Za życia Piotra, Katarzyna, nie chcąc nadużywać wpływów swoich na korzyść rodziny, nie czyniła żadnych kroków celem polepszenia jej doli i zbliżenia do dworu... Dopiero po śmierci cara, gdy zasiadła na tronie, zjawiła się na dworze w Petersburgu cała ta gromada, trudna do poznania w wspaniałych swych nazwiskach, tytułach i strojach.
 Szewc Szymon Henryk zmienił się w hrabiego Siemiona Leontjewicza Hendrykowa, Michał-Joachim zaczął nazywać się hrabią Michałem Efimowiczein Jefimowskim i. t. d. Wszyscy zostali szczodrze obsypani bogactwami, dobrami, pałacami. Jeden z hrabiów Skawrońskich, bratanek Katarzyny, zajmował wysokie stanowisko w czasie panowania carycy Elżbiety i wydał córkę swoją za księcia Sapiehę...
 Istna historja z bajki...