Młody i piękny, nie odznaczał się zbyt głębokim rozumem, lecz za to był sprytnym, zręcznym, wesołym współbiesiadnikiem, a jednocześnie chętnie popisywał się swojemi zdolnościami poetyckiemrni, czem jednał sobie serca wszystkich dam dworu carskiego... Bardzo przesądny, nosił na palcach cztery pierścienie: złoty, ołowiany, żelazny i miedziany, przyczem złoty oznaczał miłość.
Dostrzegłszy powłóczyste spojrzenia, rzucane mu przez Katarzynę, domyślił się, że nie jest jej obojętny, i postanowił to odpowiednio wykorzystać.
Począł więc z wielkiem powodzeniem odgrywać rolę zakochanego, pisywał sentymentalne wiersze, które odczytywała Katarzynie, jako nie- umiejącej czytać, siostra jego, Modesta, żona generała Bałka, pozostająca przy Katarzynie w charakterze damy dworu i ciesząca się wielkiem jej zaufaniem, a jednocześnie przeznaczona przez cara Piotra do pilnowania wielce chwiejnej cnoty carycy.
Umiejętną grą zdołał kawaler de Mons osiągnąć pierwszą schadzkę, potem następne, a widząc rosnące z każdym dniem uczucie Katarzyny, począł snuć nader ambitne plany.
W owym czasie car Piotr trawiony przedawnioną, nieuleczalną chorobą weneryczną, nie opuszczał prawie łoża, energja jego osłabła
Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/82
Ta strona została przepisana.