nawet nie jest tolerowany. Oprócz pochwał, dytyrambów i zachwytów nad działalnością władzców sowieckich — nic innego nie zawiera. Słowa krytyki nie są dopuszczalne. Należy czytać ją bardzo uważnie ażeby między wierszami, lub też w krótkich notatkach wyczytać choć cząstkę prawdy, lecz i ta jest wprost zabójczą dla pochwalnych twierdzeń naszych sejmowych pielgrzymów...
Wolność przekonań...
W Rosji Sowieckiej istnieje tylko jedno przekonanie — komunistyczne, kto ma inne, kryć się z niem musi, gdyż to jest kontrrewolucja, zdrada, grożąca więzieniem, a nawet i śmiercią. Dla próby przytaczam dwa drobne przykłady, zaczerpnięte z prasy sowieckiej. Z jednego ze związków zawodowych sowieckich wykluczono, pozbawiając jednocześnie pracy i zarobków, pewnego starszego robotnika, którego całą winą było, że nie pozwolił córce uczęszczać do klubu komsomolskiego ze względu na panującą tam rozpustę.
W drugim wypadku wykluczano ze związku i pozbawiano pracy li tylko za to, że robotnicy, znużeni nieraz pracą, nie uczęszczali na wieczorne zebrania klubu, na których wykładano im całą esencję mądrości komunistycznej.
Związki i stowarzyszenia mogą istnieć tylko komunistyczne, żadne inne nie są dopuszczalne, a zebrania, na których rozważane są sprawy, sprzeczne z kanonami komunistycznymi, rozpędzane są siłą, a uczestnicy poddawani surowym karom.
Prasa sowiecka z zachwytem rozpisuje się o roz-
Strona:Edmund Jezierski - Prawda o Sowietach.djvu/10
Ta strona została uwierzytelniona.
